Auteur: Theo Wubbolts

Muziektips: Heinersdorff Konzerte

Datum en plaats van uitvoering: 29 september 2023, Tonhalle Düsseldorf

Uitvoerenden: Hilary Hahn, viool / Die Deutsche Kammerphilharmonie Bremen / Omer Meir Wellber, dirigent

Werken: Ouvertüre Don Giovanni KV527, Vioolconcert nr.5 KV219, Symfonie nr.1 KV16 van Wolfgang Amadeus Mozart / Symfonie nr.2 D125 van Franz Schubert

“Het valt niet mee vader van een hoogbegaafd kind te zijn”, zo vertelt vader Leopold Mozart in de inleiding van het programmaboekje. Maar hiermee is lang niet alles gezegd. Leopold was een zeer ontwikkelde persoonlijkheid en uitmuntend vioolpedagoog. Met grote waarschijnlijkheid was Wolfgang niet in staat geweest de muziekwereld met zoveel prachtige composities te vereren zonder toedoen van zijn vader. Als veelbelovend vioolvirtuoos neemt Wolfgang echter abrupt afscheid van dit instrument als hij van Salzburg naar Wenen verhuist – mede ook om onder het juk van zijn vader uit te komen -, onder achterlating van vijf vioolconcerten die hij in een paar maanden van 1775 schreef. Het deze avond gespeelde Vijfde met KV219 heeft een verrassend middendeel – met klanken van de zogeheten Janitsaren, een elite- of keurkorps in het Ottomaanse Rijk, vandaar ook de bijnaam ‘Turkse concert’.

De Amerikaanse stervioliste Hilary Hahn was soliste van dienst. Ik heb haar een paar keer gehoord in De Doelen met het Rotterdams Philharmonisch Orkest en was toen zeer onder de indruk. Zo ook deze avond. Haar spel staat zo boven de partituur en beheerst haar instrument zodanig dat je je bijna afvraagt of het haar enige moeite kost; het kenmerk van de ware artiest. Die Deutsche Kammerphilhamonie Bremen stond volledig ten dienste van haar, maar zeker ook dankzij de bezielende leiding van dirigent Omer Meir Wellber. De orkestleden volgden met grote precisie Wellbers aanwijzingen die bij mij somtijds visueel iets te enthousiast overkwamen. Hahns toegift deed me nog meer bewondering voor haar opbrengen in Bachs Prelude uit Partita Nr3 BWV1006 en waarmee ze de bijna uitverkochte zaal van de Tonhalle in Düsseldorf in vervoering wist te brengen. Wow!

Het openingswerk van dit concert was de ouverture tot Mozarts opera Don Giovanni. Eigenlijk niet te beschouwen als ‘binnenkomertje’, want daarvoor is de muziek té diepzinnig en staat misschien wel symbolisch voor de vader-zoon relatie van de Leopold met Wolfgang, wie zal het zeggen?

Na de pauze speelde het orkest Schuberts Tweede Symfonie en wist daarmee mijn hart nog sneller te laten kloppen. Spatgelijk, prachtige houtblazers en voldoening gevend aan mijn romantische ziel. Wat een speelvreugde weet dit orkest op het podium neer te zetten!

Als vervanging van het geprogrammeerde dubbelconcert voor viool en accordeon van Aziza Sadikova ‘Labyrinthe du Temps’ – bedoeld als wereldpremière voor het Musikfest Bremen -, speelde de Kammerphilharmonie Bremen Mozarts Eerste Symfonie KV16. Hilary Hahn was net hersteld van corona en zag af van het spelen van dit werk dat ze samen met dirigent en accordeonist Omer Meir Wellber zou uitvoeren. Aan het einde van het concert gaven beide musici nog wel een toegift: het ‘Ave Maria’ van Astor Piazolla en kregen daarmee langdurig de handen op elkaar van het publiek.

De Tonhalle in Düseldorf werd in 1926 aan de oevers van de Rijn gebouwd als planetarium in de vorm van een halve bol. In de zeventiger jaren werd deze halve bol omgetoverd tot concertzaal met zo’n 1850 zitplaatsen. Akoestisch bleek het niet te voldoen waardoor er nog aanpassingen werden doorgevoerd in 2005. Naamgever aan de zaal is Felix Mendelssohn, die er van 1833 tot 1835 General Musikdirektor was. Een zaal om nog eens te bezoeken, mede ook omdat Düsseldorf ver lijkt, maar niet is…