Auteur: Theo Wubbolts
Voor mij was het de 22ste keer dat ik deze grote beurs op het gebied van de 'betere' audio bezocht. Vanaf 1999 eerst in een hotel nabij Frankfurt, maar sedert 2003 in het MOC te München. Deze laatst genoemde locatie heeft een aangename mix van 'platte' beursvloer en een groot aantal demo-kamers (138) waar geluisterd kan worden. Op de beursvloer kun je in gesprek met de fabrikant of exposant en de apparatuur betasten en in de kamer kun je naar de apparatuur luisteren. Dit laatste is velen ontgaan getuige de praterij die ook hier de kop opsteekt en menigeen - waaronder ik - tot ergernis is, om maar niet te klagen over het laten klapperen van de deur in de sponning gedurende de voorstelling. Nogal respectloos naar de muziek én de demonstrateur lijkt me.
kritische noot
Velen, waaronder particulieren maar zeker óók de fabrikanten en exposanten, bezigen de term 'audiofiel', maar ik weet tot op heden nog steeds niet wat dat precies inhoudt. Er bestaat geen lijst met specificaties of voorwaarden waaraan voldaan moet worden om dit predicaat te verwerven, noch te rechtvaardigen. Hetzelfde geldt ook voor de veel gebezigde term 'muzikaal'… om de kwaliteit van het gebodene aan te duiden. In mijn visie er is geen muzikale versterker, muzikale luidspreker of muzikale kabel - het staat ook nergens in de specificaties vermeld - maar is de toehoorder dat! Maar soit, ik zal mij zo weinig mogelijk bezondigen aan deze begrippen - tenzij ik, net als u, niet anders kan.
Steven Wilson
Op de persconferentie - ja, ik was daarbij omdat ik nog steeds over muziek schrijf in MusicEmotion - werd er naast het gebruikelijke cijfermateriaal van aantallen bezoekers, exposanten, merken en wat dies meer zij een interessant 'verhaal' afgestoken door Steven Wilson. Ik kende deze man niet, maar dat ligt aan mij. Met 195 miljoen hits als je de naam intikt op Google geen kleine jongen lijkt me. (Wikipedia schrijft: Steven Wilson (Kingston upon Thames, 3 november 1967) is een Britse zanger, gitarist, pianist en producer in het progressieve rock- en metalgenre).
De merken van Quad-raad
Perpetuum Ebner
Bij Perpetuum Ebner had Wolfgang Epting en zijn team gezorgd voor een compleet nieuwe aankleding van de stand. Nieuw is de notenhouten uitvoering van de PE800 - met een meerprijs van €100.
Oók nieuw is deze. Zelf vind ik de 'Queen'-editie van de PE1000 heel geslaagd. De kleurstelling is inderdaad 'koninklijk' en zal het goed kunnen doen bij leden van de oranje-verenigingen die ons land rijk is. Voor insiders: mevrouw Epting heet Regina, vandaar. Ook een meerprijs, maar dan van €90.
Wharfedale
(Nog) niet in het programma, maar aanstaande. IAG, de moedercompanie waaronder Audiolab, Ekco, Castle en Mission ressorteren, vraagt Quad-raad ook dit roemruchte merk te gaan voeren in de hogere prijscategorie. Met de ‘Linton Heritage’ , op de foto beide in het midden, brengt de Engelse luidsprekerfabrikant Wharfedale - in 1932 opgericht door Gilbert Brigg (1890-1978) en ‘father of the British loudspeaker industry’ - een van de meeste geliefde en spraakmakende modellen terug in herinnering en binnen het bereik van de ‘gewone’ hifi-/muziekliefhebber. Naar verwachting zal de prijs liggen rond de €1.000 voor een paar. De bijpassende stand, waar u wellicht een deel van uw favoriete platencollectie onder kunt brengen, zal naar verwachting €200 zijn. Echte HiFi hoeft dus niet duur te zijn… de gevoeligheid is 90dB en met een minimale weerstand van 3,5 ohm gaat een modale versterker een heleboel luisterplezier opleveren. Later dit jaar zal de ‘Elysian’-serie op de markt komen, met uiterst links en rechts afgebeeld het monitor model (in hoogglans wit) die naar verwachting €5.000 per paar moet gaan kosten.
Felix Klieser
Goede vriend en encyclopedisch klassiek kenner Meik Wippermann, in het dagelijks leven niet werkzaam in de audio-branche, maakte mij op een bijzondere gebeurtenis attent in het grote auditorium waar een mooie vijf-kanaals opstelling de sterren van de hemel stond te spelen en waar Jean-Marie Geijssen van Polyhymnia enkele fraaie opnames ten gehore bracht. Op zaterdagmiddag om 14:00 moest ik present zijn. Ex-collega en audioredacteur Lothar Brandt zou een bijzondere musicus interviewen. En bijzonder was hij, deze Felix Klieser. Een hoornist van exceptionele signatuur: namelijk geboren zonder armen. Hè? Hûh? Wattuh? Ja, u leest het goed. Felix komt in het geheel niet uit een muzikale familie maar was als vierjarige op de muziekschool gefacsineerd geraakt door het geluid van de hoorn en wilde die ook kunnen bespelen. Het behoeft geen uitlaeg dat niet alleen hij door zijn handicap een enorm doorzettingsvermogen aan de dag moest leggen, maar ook er in zijn omgeving mensen zouden moeten zijn die hem er bij moesten helpen. Op zijn dertiende gaf hij zijn eerste publieke optreden. Nu is hij een veelgevraagd solist en treedt op diverse podia op. Als blijk van zijn kunnen konden we luisteren naar zijn net uitgebrachte CD - én LP - met daarop de vier hoornconcerten van W.A. Mozart met de Camerata Salzburg. Ook liet hij een cadens uit het eerste concert horen en wel live! Wat ik te zien en horen kreeg was verbluffend, ik was sprakeloos en kreeg kippenvel… Zie hier de foto van dit interview, met links Lothar Brandt en rechts Felix Klieser (www.felixklieser.de).
De CD is uitgebracht bij www.berlin-classics-music.com
Warwick Acoustics
En hierover vertel ik later meer… niet meteen alle kruit verschieten. Komende week ben ik op route met Martin Roberts van Warwick Acoustics om een aantal dealers en studio's te bezoeken. Verslag daarvan zal ik u niet onthouden en geven als het achter de rug is, net als met andere zaken die nog 'in-de-pen' zitten. Tot zover dank voor uw belangstelling.